Εγραψαν

Καλησπέρα σας. Με λένε Π......... Την περασμένη εβδομάδα
 βρισκόμουν στο φαράγγι της Σαμαριάς, μετέχοντας στο εθελοντικό
 πρόγραμμα του φορέα διαχείρισης του φαραγγιού. Εκεί έμαθα για 
τον Ορέστη. Όλοι μιλούσαν για ένα εξαιρετικό παιδί με σπάνια ευφυΐα,
 έμφυτη ευγένεια και χαρισματικό πνεύμα.
Όλοι οι εθελοντές θελήσαμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα για
 τον Ορέστη, κάτι που έγινε μέσα από το blogspot που με τόση αγάπη
 έχετε φτιάξει. Αισθανθήκαμε όλοι πολύ μεγάλη λύπη για τον χαμό ενός
 τόσο νέου και τόσο χαρισματικού παιδιού.
Εκ μέρους μου και όλων των εθελοντών, μετά από δύο χρόνια… 
εκφράζουμε την βαθιά μας λύπη για αυτό το σπάνιο παιδί, παρόλο 
που δεν γνωριστήκαμε ποτέ.
Να ξέρετε ότι όσοι περνάμε από εκεί θα ανάβουμε ένα κερί για τον Ορέστη…

Φέτος στο φαράγγι της Σαμαριάς ο κανονισμός ήταν πολύ αυστηρός με 
πολλούς περιορισμούς για τους εθελοντές. Δεν επιτρεπόταν σε κανέναν 
να περπατήσει κατά μήκος του φαραγγιού χωρίς συνοδεία από κάποιον 
υπεύθυνο του φορέα. Δεν επιτρεπόταν η πεζοπορία εκτός του κυρίου 
μονοπατιού και απαγορευόταν να «σπάσει» η ομάδα για οποιοδήποτε λόγο.
 Όλοι θα έπρεπε να περπατάμε μαζί σαν ομάδα έχοντας οπτική επαφή
 μεταξύ μας και πάντα με συνοδεία από υπεύθυνο του φορέα. Δεν μας
 δόθηκαν ασύρματοι (όπως είχε γίνει σε παλαιότερους εθελοντές) γιατί
 απαγορευόταν η οποιαδήποτε μεμονωμένη μετακίνηση. Όποιος δεν 
ακολουθούσε πιστά αυτούς τους κανόνες, θα έπρεπε να απομακρυνθεί 
από το φαράγγι άμεσα καθώς θα έληγε η συμμετοχή του στην εθελοντική 
ομάδα.
Υπήρχαν στιγμές που αισθανθήκαμε καταπίεση από τις τόσες απαγορεύσεις
 και τότε μάθαμε για αυτό που συνέβη στον Ορέστη. Διαβάσαμε το βιβλίο 
των συμβάντων και μάθαμε για το τραγικό γεγονός. Οι δασοφύλακες και οι
 άνθρωποι που δουλεύουν εκεί είναι ακόμα σοκαρισμένοι από το συμβάν.
Γυρνώντας στη ................. όπου μένω, έψαξα στο ίντερνετ πληροφορίες
 για τον Ορέστη. Διάβασα άρθρα εφημερίδων για εκείνον, είδα στο blogspot
 τις φωτογραφίες του, τις εργασίες του, τους επαίνους και τις διακρίσεις του.
 Τόσο μα τόσο εξαιρετικό παιδί…. Πόσο οδυνηρή και δυσβάστακτη θα σας 
είναι η απουσία του… 
Υπήρξα κι εγώ εθελόντρια του φαραγγιού της Σαμαριάς όπως και ο Ορέστης. 
Με διαφορά δύο ετών, μείναμε στο ίδιο κατάλυμα, φάγαμε από τα ίδια σκεύη,
 καθίσαμε στον ίδιους πάγκους, θαυμάσαμε από την ίδια θέση τον έναστρο
 ουρανό. Το να μάθω περισσότερα για την ζωή του Ορέστη ήταν ο ελάχιστος 
φόρος τιμής που θα μπορούσα να αποδώσω σε εκείνον.
Σας βρήκα από την σελίδα του Ορέστη στο facebook. Αισθάνθηκα τεράστια
 λύπη και φόρτιση για ότι συνέβη και έτσι πήρα την απόφαση να σας 
γράψω δύο λέξεις. Ελπίζω να μην σας ενόχλησα. Εύχομαι να είστε καλά
 και να τον θυμάστε.
17/07/2013

26/07/2012
27/04/2012








                 

Β.Μ


20 Ιουλίου ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ  μέρα για 3 λόγους.
Ο ένας είναι ο ΘΑΝΑΤΟΣ....................